ในการส่งสาส์นนั้น ธรรมชาติได้ดำเนินการถ่ายทอดคบไฟแห่งการเรียนรู้ของพระเจ้าจากยุคหนึ่งไปยังอีกยุคหนึ่งต่อไป บรรดาผู้สละโลก (ซูฟี ) ผู้ที่พระเจ้าทรงรัก (วะลี) เกาส์ กุตุบ มัจซูบ ปราชญ์ กอลันดาร และอับดัล คือ บรรดามือของธรรมชาติ ซึ่งถือคบไฟของแสงสว่างไปข้างหน้า บรรดาผู้สูงส่งเหล่านี้ ไม่เพียงจุดประกายความสว่างให้ตัวเองจากแสงสว่างนี้ แต่ยังแผ่กระจายไปยังผู้อื่นด้วยเกียรติประวัติอันเป็นตำนานของพวกเขา ไม่เพียงแต่จารึกไว้อย่างไม่อาจลบออกจากหน้าประวัติศาสตร์ได้เท่านั้น แต่ยังอยู่ในจิตและสำนึกของมนุษยชาติ ด้วยการวิงวอนขอของพวกเขาให้ชีวิตแก่ผู้ที่ตาย ให้สุขภาพที่ดีแก่ผู้ป่วยไข้ ให้อาหารแก่ผู้หิวโหย ให้ความร่ำรวย และความมั่งคั่งแก่ผู้ยากจน ช่วยชีวิตแก่ผู้เคราะห์ร้าย ให้ลูกๆ เป็นของขวัญแก่ผู้เป็นหมัน ให้การสงเคราะห์แก่ผู้ประสพภัยพิบัติ และความทุกข์ยากลำเค็ญ