เมื่อมนุษย์มุ่งหน้าสู่เป้าหมายแห่งตัวแทนของพระเจ้า ความทุกข์ทรมานจาก ความเศร้าโศกและความเจ็บปวด ที่เกาะกุมอยู่จะปริแตกออก เขาจะถูกปลดปล่อย จากความกังวลโดยที่ตัวพระผู้สร้างเองทรงเป็นผู้ไม่ห่วงกังวลและเป็นอิสระจากทุกสิ่ง และอยู่ห่างไกลเหนือสถานการณ์ทั้งมวลมากนัก เมื่อคุณลักษณะของพระเจ้าเหล่า นี้เริ่มปรากฏขึ้นในตัวมนุษย์ เขาจะประสบกับผลเดียวกันซึ่งเป็นผลลัพธ์ตามธรรมชาติ ของคุณลักษณะของพระเจ้า อาดัมได้รับความกรุณาของพระเจ้า พระองค์ทรงดูแล เขาไว้ในสวนสวรรค์และสั่งว่า

“โอ้ อาดัม เจ้าและคู่ครองของเจ้าที่พำนักอยู่ในสวนสวรรค์นั้นเถิดและเจ้า ทั้งสองจงบริโภคจากสวนนั้นอย่างกว้างขวาง ณ ที่ที่เจ้าทั้งสองปรารถนา และจงอย่า เข้าใกล้ต้นไม้ตันนี้ (มิเช่นนั้นแล้ว) เจ้าทั้งสองจะกลายเป็นผู้อธรรมแก่ตัวเอง”

อาดัมไม่อาจ อดกลั้นไว้ได้และกระทำการฝ่าฝืนคำสั่งของพระเจ้า ทันทีที่เกิด การฝ่าฝืนคำสั่ง ความมืดมน ได้แผ่ครอบคลุมแสงสว่างเอาไว้ ความเศร้าโศก ได้เข้ามาแทนที่ความสุข ความเป็นทาสและการถูกจองจำได้เข้ามาห่อหุ้มไว้ กีดกัน เขาออกจากอิสรภาพและเสรีภาพ  และอาดัมถูกบังคับให้ออกจากสวนสวรรค์ ในสภาพที่ส่งเสียงแสดงความตกใจ อย่างไรก็ตาม การฝ่าฝืนของอาดัม และความไม่ กตัญญูต่อความกรุณาของพระเจ้าและสวนสวรรค์ (ที่ได้รับ) พระเจ้าทรงมอบความเมตตาของพระองค์ให้อาดัมอีกครั้งหนึ่งด้วยความปรานี เนื่องจากความเมตตากรุณา ของพระองค์ และมิได้กีดกันเขาออกจากขุมทรัพย์แห่งความรู้เกี่ยวกับการพิชิต จักรวาล และบอกเขาว่า

“ที่พำนักของเจ้าคือ สวน เจ้าสามารถกลับมาเมื่อใด ก็ได้ที่เจ้าพึงประสงค์ โดย มีเงื่อนไขว่าเจ้าจะต้องออกมาจากผู้ที่ฝ่าฝืน   เราจะส่งผู้คนที่เราเลือกสรรแล้ว ที่จะ เตือนเจ้าถึงขุมทรัพย์ที่อันประเสริฐ ซึ่งเจ้าครอบครองบ่าวของเราเหล่านี้ จะสร้าง กฎเกณฑ์การปฏิบัติสำหรับเจ้า เพื่อว่าเจ้าจะได้เข้าไปในที่พักอันถาวรอย่างสะดวก และชีวิตที่น่ากลัวที่สุด ซึ่งเจ้าอาศัยอยู่บนโลกที่แตกต่างจากชีวิตในสวนสวรรค์นั้น เป็นคุกสำหรับเจ้า ถ้าเจ้าล้มเหลวที่จะยกม่าน ซึ่งอยู่ระหว่างเจ้าและสวนสวรรค์ ในชีวิตแห่งโลกนี้ ดังนั้นสวรรค์ก็จะไม่ถูกนำกลับมาให้พวกเจ้า

ธรรมชาติได้บรรลุคำสัญญาของตน และส่งบรรดาศาสดาลงมา 124,000 คน เพื่อนำทางมนุษย์ผู้ไม่เชื่อฟัง ผู้ฝ่าฝืนและผู้กดขี่ และเพื่อทำให้ระบบของพวก เขาสมบูรณ์ จึงมีการสร้างแบบฉบับในการส่งบรรดาเอาลิยาอ์ (ผู้ใกล้ชิดพระเจ้า) พร้อมด้วยมรดกของบรรดาศาสดาซึ่งจะยังคงต่อเนื่องไปจนถึงวันสุดท้าย ทุกคนที่ มีสามัญสำนึก สามารถสังเกตเห็นสิ่งเหล่านี้ได้ตลอดเวลาว่า ทุกชั่วขณะของชีวิตคือ ความตาย ความตายในชั่วขณะหนึ่งได้ให้กำเนิดในอีกชั่วขณะหนึ่ง กลางคืนถือกำเนิด ขึ้นเมื่อกลางวันตายลง ความหนุ่มฉกรรจ์ถือกำเนิดขึ้นเมื่อวัยเด็กตายลง วัยชรา ถือกำเนิดขณะที่ความหนุ่มฉกรรจ์ยังไม่ถูกทำลายไป และเมื่อความชราภาพตายลง ทุกส่วนของร่างกายที่สวยงามก็กลายเป็นฝุ่นผงธุลี โครงสร้างพื้นฐานหลักของร่างกาย เช่นกระดูกกลายเปลี่ยนสภาพเป็นฝุ่น สมองซึ่งความยิ่งใหญ่ของมนุษย์ขึ้นอยู่กับมัน และทำให้ เขาหยิ่งยะโส จนกระทั่งกดขี่เพื่อนมนุษย์ด้วยกันเอง มากจนกระทั่งเขาไม่ลังเลที่ จะเรียกตัวเองว่าพระเจ้า ก็ถูกดินย่อยสลาย และผู้คนอื่นที่เหมือนตัวเขาคือประกอบ ด้วยฝุ่นธุลีก็เหยียบย้ำไปบนสมองนั้น