ตามดำรัสของพระเจ้า สิ่งถูกสร้างทุกชนิดนั้น มีสองแบบสองด้านซุ่ม ซ่อนอยู่ ขณะที่ด้านหนึ่งเปิดเผยและเด่นตระหง่าน อีกด้านหนึ่งกลับยังคงถูก ปกปิดและอำพรางไว้

ตัวอย่าง มนุษย์ประกอบด้วย 2 แบบคือ ผู้ชายกับผู้หญิง และพ่อกับแม่

ตามกฎการสร้างสรรค์ ผู้ชายและผู้หญิงต่างมีแบบของกันและกันอยู่ กล่าวคือมีความเป็นผู้ชายซ่อนอยู่ในผู้หญิงและมีความเป็นผู้หญิงซ่อนอยู่ในผู้ชาย

หากฮาวา (อีฟ) ไม่ได้ปรากฏอยู่ในอาดัม การกำเนิดของเธอก็เป็นไป ไม่ได้ที่จะเกิดขึ้น ตัวอย่างที่สองคือการกำเนิดของอีชา (เยซู) จากท่านหญิง มัรยัม (มารี) ดังนั้นปัจเจกทุกคนจึงมี 2 ด้านทับซ้อนกันอยู่ ด้านหนึ่งเปิดเผย และเด่นชัดอีกด้านหนึ่งถูกปกปิดและอำพรางไว้ ผู้ชายและผู้หญิงก็มี 2 ลักษณะ นี้อยู่ในกันและกัน โดยด้านหนึ่งเปิดเผยและอีกด้านหนึ่งถูกปิดบังไว้ ด้านที่เปิด เผยของผู้หญิงคือสิ่งที่แสดงออกต่อหน้าเราในรูปแบบของความเป็นผู้หญิง แต่ด้านในของเธอเรามองไม่เห็น นั่นคือด้านที่แสดงออกของความเป็นผู้ชายถูก ปิดบังไว้ ดังนั้น ความเป็นผู้ชายคือด้านที่ผู้ชายแสดงออก ความเป็นผู้หญิงคือ ด้านที่ผู้หญิงแสดงออก ส่วนความเป็นหญิงคือสิ่งที่ผู้ชายซ่อนไว้และความเป็น ชายคือสิ่งที่ผู้หญิงซ่อนเอาไว้ ความเย้ายวนใจทางเพศและการปฏิสนธิวางอยู่ บนสองด้านนี้อย่างสิ้นเชิง ตราบใดที่ความเป็นผู้ชายในผู้หญิงมีอำนาจขึ้นมา เมื่อนั้นความเป็นผู้ชายดังกล่าว ก็จะยอมรับด้านผู้ชายที่ปรากฏอยู่ต่อหน้า และ มีความต้องการอย่างเต็มที่ที่จะซึมซับเข้าไปในความเป็นผู้ชายนั้นเพื่อความ สำเร็จและความสมบูรณ์ในตัวเอง เช่นเดียวกันเมื่อความเป็นผู้หญิงในตัวผู้ชาย มีอำนาจขึ้น ก็ต้องการที่จะยึดเอาความเป็นผู้หญิงที่ปรากฏอยู่ตรงหน้ามาเพื่อ ความสมบูรณ์ของตน นั่นหมายความว่าความเย้ายวนใจทางเพศไม่ได้เกิดขึ้น ในตัวผู้หญิงและผู้ชายที่ปรากฏอยู่ต่อหน้าเรา แต่เป็นความต้องการความ สมบูรณ์ของความเป็นผู้ชายและผู้หญิงที่ซุ่มซ่อนอยู่ในตัวพวกเขา

นี่คือสิ่งที่ เรียกกันโดยทั่วไปว่าความ เย้ายวนใจทาง เพศ กรณีความ เปลี่ยนแปลงทางเพศเป็นสิ่งธรรมดาที่เราสังเกตเห็น สิ่งนี้เกิดขึ้นเพราะ แรงกระตุ้นที่มีอยู่ทั่วไป ได้เข้มข้นขึ้นและมีอำนาจควบคุมจนกระทั่งแรงกระตุ้น ด้านที่ปรากฏอยู่ของมนุษย์ถูกควบคุมและปิดบัง จนในที่สุดผู้ชายก็เปลี่ยนแปลง เป็นผู้หญิง และเมื่อแรงกระตุ้นด้านที่ปรากฏอยู่ของผู้หญิงถูกอำนาจควบคุม ของความเป็นผู้ชายที่อยู่ในตัว เธอก็จะกลายเป็นผู้ชาย

สูตรแห่งการสร้างสรรค์นี้ ใช้ได้เท่าเทียมกันในขอบเขตอื่นของชีวิต ตัวอย่างเช่นขอให้เราศึกษาชาย 2 คน คนหนึ่งไม่สบาย อีกคนหนึ่งมีสุขภาพดี นั่นหมายความว่าความป่วยไข้ได้ควบคุมชายที่ไม่สบาย และความมีสุขภาพดี ได้ถูกปิดบังไว้ เช่นเดียวกันในชายที่มีสุขภาพดี สุขภาพที่ดีนั้นมีอำนาจควบคุม ส่วนความป่วยไข้ถูกปิดบังและซ่อนเร้นไว้ และเมื่อใดก็ตามที่ด้านป่วยไข้มีอำนาจ ควบคุมด้านที่มีสุขภาพดี มนุษย์ก็จะไม่สบาย หรือเมื่อด้านสุขภาพดีมีอำนาจ เหนือความป่วยไข้ที่ปรากฏอยู่สุขภาพของมนุษย์ก็จะดีขึ้น

มีผู้คนที่มีความสุขและเจริญมั่นคง และที่ตรงข้ามกันคือผู้มีความทุกข์ และวิตกกังวล ตามกฎของการสร้างสรรค์ สภาพแวดล้อมก็มี 2 แบบ หรือ 2   ด้าน ด้านหนึ่งคือความสันติและความสงบ และอีกด้านหนึ่งคือความทุกข์และ การวิตกจริต ถ้าสภาพแวดล้อมที่เป็นความทุกข์และการวิตกจริต มีอำนาจ เหนือสภาพแวดล้อมที่เป็นความสุขสันติ สภาพแวดล้อมนั้นก็จะเปลี่ยนเป็น ความทนทุกข์ แต่ถ้ามนุษย์สามารถควบคุม และมีอำนาจเหนือสภาพแวดล้อม ที่เลวได้ ด้วยการเข้าไปสู่ความคิดและพลังทางจิตวิญญาณที่ถูกต้อง ดังนั้น ความสันติและความสงบก็จะเริ่มซึมซาบเข้าไปในชีวิตของผู้นั้น

สูตร ทุกสิ่งที่ปรากฏอยู่ในจักรวาล ไม่อยู่ในลักษณะวงกลมก็อยู่ใน ลักษณะสามเหลี่ยม ไม่มีสิ่งใดปรากฏอยู่ในโลกและฟากฟ้านี้ ซึ่งสามารถยก เว้นไปจากกฎนี้ได้ สำหรับสิ่งถูกสร้างบางอย่างควบคุมโดยสามเหลี่ยมและ บางอย่างควบคุมโดยวงกลมโลกของเรานี้ในเชิงของรหัสยะเป็นที่รู้กันในฐานะ ปริมณฑลที่ปรากฏอยู่ ถูกควบคุมโดยสามเหลี่ยม

เป็นที่ชัดเจนอย่างยิ่งในบทที่ผ่านมา ที่ว่าทุกสิ่งที่ดำรงอยู่บนโลกนี้เป็น พลังงานจลน์ที่เคลื่อนไหว หายใจและมีชีวิต นี่หมายถึงทุกสิ่งที่แตกต่างกัน ไม่ว่าเราจะถือว่ามีชีวิตหรือไม่ก็ตาม เช่น ภูเขาและเนินดินเป็นต้น

ตามกฎแห่งธรรมชาติและการสร้างสรรค์ การก่อตัวของภูเขาก็เป็นการ สร้างด้วยจิตสำนึกเช่นกัน ภูเขามีการหายใจ เกิดและเติบโต แต่เพราะสูตร การสร้างสรรค์และเติบโตของภูเขาเกือบจะเป็นการหยุดนึ่ง อัตราการหายใจ ของมนุษย์อยู่ที่ 18-20 ครั้งต่อนาที ขณะที่การหายใจของภูเขาอยู่ที่ 15 นาที การหายใจของแต่ละสิ่งมีชีวิตมีการกำหนดที่แตกต่างกันไป

กฎอื่นที่สำคัญและควรกล่าวถึงคือ ด้วยความจำเป็นแห่งการดำรงอยู่ ทุกสิ่งจะมีรูปพรรณสัณฐานแน่นอน บางครั้งมนุษย์มีประสบการณที่มีความสุข และบางครั้งมีความทุกข์ มีเวลาเจ็บป่วยและเวลาที่สุขภาพดี เมื่อเราสังเกต สภาพทั้งสองผ่านทางดวงตาภายในของเรา จะพบว่าทั้งสองก็มีลักษณะเฉพาะ ที่พิเศษและรูปแบบที่แตกต่างกัน ในกรณีของโรคต่างๆ ก็คล้ายกัน แต่ละโรค มีรูปแบบและลักษณะเฉพาะของตัวเอง ไทฟอยค์มีลักษณะพิเศษของมันเอง

อีสุกอีใสก็มีลักษณะเฉพาะของมันเอง และแม้แต่มะเร็งก็ตาม กฎที่เกี่ยวข้อง กับสิ่งเหล่านี้ได้อธิบายไว้อย่างชัดเจนในหนังสือ “Light and color therapy” ว่ามนุษย์สามารถสื่อสารกับผู้อื่นได้ หลังจากการติดต่อแบบโทรจิต กับเขา เหมือนกับโรคติดต่อซึ่งสามารถติดต่อทางโทรจิตได้ เพื่อให้ปลดปล่อยผู้ป่วย โรค ทั้งหมดตอบรับในทางบวก และผู้ป่วยมีอาการทุเลาขึ้น ตัวอย่างเช่น ถ้าบาง คนมีอาการปวดหัว ก็ให้เพ่งจิตใจไปที่อาการปวดหัวนั้น เป็นไปได้ที่หนึ่งในลอง สิ่งนั้นจะเกิดขึ้น คือรูปร่างลักษณะของการปวดหัวหรือภาพเงาของมันจะปรากฏ ในมโนภาพของท่าน ถ้าตอนนี้ท่านแนะนำให้มันหายไป มันก็จะหายไปหลังจาก ยอมรับคำแนะนำ ด้วยวิธีการเช่นนี้ท่านสามารถบำบัดโรคใดๆ ก็ได้และ สามารถรักษาผู้ป่วยคนใดก็ได้ที่โรคนั้นไม่มีหลักฐานใดๆ เป็นข้อพิสูจน์

ใช่แล้ว บางโรคนั้นก็มีหลักฐาน และโรคหนึ่งนั้นก็คือ มะเร็ง