ในบทแรกสิ่งนี้ถูกทำให้ชัดเจนอย่างชัดแจ้งว่า ในการศึกษาเรื่องโทรจิต นั้น มีความจำเป็นที่จะต้องพุ่งเป้าไปที่ความคิดเพียงหนึ่งเดียว หลังจากขจัดความ คิดที่ทำให้ไขว้เขวออกไป แล้ว
ในบทที่ 2 การทำให้ความสามารถในการรวมศูนย์ มีความเข้มข้น ณ จิตใจบนจุดเดียว มีดังนี้
อุดรูจมูกขวา ด้วยนิ้วโป้งข้างขวา สูดลมหายใจเข้า ผ่านทางรูจมูกซ้าย 5 วินาที กลั้นหายใจไว้ 10 วินาที หลังจากอุดรูจมูกซ้ายด้วยนิ้วก้อยข้างขวา แล้ว หลังจากนั้น
ปล่อยลมหายใจออกทางรูจมูกด้านขวา 5 วินาที สูดลมหายใจเข้าด้วย รูจมูกด้านเดียวกัน 5 วินาที ปิดรูจมูกด้วยนิ้วโป้งข้างขวา กลั้นลมหายใจไว้ 10 วินาที ปล่อยลมหายใจออกผ่านรูจมูกด้านซ้าย 10 วินาที หลังจากเอา นิ้วก้อยออก
สูดลมหายใจเข้ารูจมูกด้านซ้าย 5 วินาที กลั้นลมหายใจไว้ 10 วินาที และปล่อยลมหายใจออกทางรูจมูกด้านขวา 5 วินาที
สูดลมหายใจเข้าทางรูจมูกขวา 5 วินาที กลั้นลมหายใจไว้ 10 วินาที แล้วปล่อยลมหายใจออกทางรู จมูกซ้าย 5 วินาที
เป็น 1 รอบ ทำให้ครบ 10 รอบ
การฝึกจะต้องปฏิบัติในตอนเข้าตรู่ ก่อนดวงอาทิตย์ขึ้น และอีกครั้ง หนึ่งก่อนเข้านอน นับว่ามีความสำคัญที่การฝึกนี้จะต้องปฏิบัติในขณะท้องว่าง ตอน เข้าควรกระทำก่อนทานอาหารเข้า และในตอนเย็นกระทำหลังจากทาน อาหารแล้วอย่างน้อย 3 ชั่วโมง
หลังจากปฏิบัติการฝึกนี้แล้วในตอนเย็น นั่งในท่าที่ผ่อนคลายและหลับ ตาลง คุณต้องจินตนาการในตอนนี้ว่าท้องฟ้ามีดครึ้มด้วยเมฆสีคราม และมีแสงส่องมาจากเมฆนั้นเหมือนฝนตกบนตัวคุณ
ในตอนแรกจิตที่มีสำนึกจะต่อต้านการที่ผู้หนึ่งรู้สึกเคลิบเคลิ้มอย่างมาก และมีความรู้สึกถึงความหนัก ความรู้สึกถึงความหนักนี้เป็นตัวชี้ให้เห็นถึงความ สำเร็จของการฝึกฝน
ระหว่างสองสามวันแรก ไม่ว่าจินตนาการจะไม่มีการก่อรูปใดๆ พร้อมๆ กัน หรือเป็นเพียงมโนคติที่พร่ามัวของท้องฟ้าและเมฆ เกิดขึ้นบนฉากของจิต ใจ เมื่อการปฏิบัติทำให้คุณสามารถมีการจินตนาการนี้ได้ ด้วยความสึกขึ้งของ จินตนาการนี้ ผู้หนึ่งเริ่มมีความรู้สึกถึงว่าเม็ดฝนตกลงบนศีรษะของเขา เมื่อ การจินตนาการนี้ มีความสึกซึ้งมากขึ้น ผู้นั้นไม่เพียงแต่เริ่มเห็นฝนตกเท่านั้น แต่ยังรู้สึกว่าเม็ดฝนของแสงกำลังตกและกระทบตัวเขาด้วย บรรยากาศทั้ง หมดก็ค่อยๆ ปรากฏขึ้น เหมือนกับฤดูฝน เมื่อผู้หนึ่งหลับตาลงและพยายาม จินตนาการถึงท้องฟ้าสีครามและฝนของแลงที่ตกลงมาจากท้องฟ้านั้น เมื่อไป ถึงขั้นตอนนี้ซึ่งผู้นั้นสามารถมองเห็นภาพอย่างสมบูรณ์ยิ่งด้วยดวงตาที่หลับอยู่ ซึ่งเขาสามารถรู้สึก แม้แต่การกระทบของเม็ดฝน จากนั้นจะมีความต้องการ ให้เขาปฏิบัติการฝึกฝนนี้ด้วยการเปิดดวงตา จะต้องมีความพยายามที่จะมอง เห็นภาพด้วยความช่วยเหลือของตาที่สาม ที่ฝนของแสงได้ตกลงทุกหนทุกแห่ง และบรรยากาศทั้งหมดก็เปียกซุ่มไปด้วยการเพิ่มขึ้นของฝนแห่งแสงนี้
ความสมบูรณ์ของมโนทัศน์นี้ เป็นการแสดงถึงความสมบูรณ์ของการฝึกฝนนี้