หลังจากเห็นดวงจันทร์วันตรุษ  ข้าพเจ้ากังวลเกี่ยวกับการแจกเงินแก่เด็กๆ เนื่องในวันตรุษ ข้าพเจ้าจึงไปพบเพื่อนคนหนึ่งเพื่อหยิบยืมเงิน เพื่อนคนนั้นบอก ว่า เขามีเงินอยู่แต่เป็นของที่ผู้อื่นฝากไว้ ข้าพเจ้าไม่ต้องการเซ้าซี้เขา  จึงเดินทาง กลับ ระหว่างทางขณะผ่านตลาด ข้าพเจ้าพบเพื่อนเก่าคนหนึ่งโดยบังเอิญ ซึ่งได้ มอบเงินจำนวนหนึ่งให้ เมื่อข้าพเจ้าพยายามปฏิเสธ เขาบอกว่าเงินดังกล่าวเป็นการใช้หนี้ที่เขายืมไปนานแล้ว  จากนั้นจึงยัดเงิน 60 รูปีใส่กระเป๋าข้าพเจ้า ซึ่งเพียงพอ ต่อความต้องการที่จะใช้ในวันตรุษ ข้าพเจ้าคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในเหตุการณ์นี้ว่า ข้าพเจ้ามีความคิดที่ตั้งใจจะไปยืมเงินเพื่อน 30 รูปี ซึ่งไม่เพียงพอต่อความต้องการของ ข้าพเจ้า และพระเจ้าทรงเตรียมเงินที่จะใช้จริงไว้ให้ ยังมีเรื่องราวมากมายซึ่งจากเรื่องทั้งหมดนำมายกตัวอย่างเพียง 2 เรื่อง