เป็นความจริงที่ทราบกันดีว่า ความศรัทธามั่นคงในบางสิ่งนั้นเป็นไปได้ก็ต่อ เมื่อ เราไม่มีมโนคติถึงวิธีการที่สิ่งนั้น ลูกทำให้สมบูรณ์เป็นจริงขึ้นมาได้โดยไม่มีโภคทรัพย์ การควบคุมหรือเจตนา ครั้งหนึ่งเมื่อข้าพเจ้ากำลังปรับปรุงแก้ไขเนื้อหาหนังสือ ลฮฮ์อัลกอลัม (จารึกและปากกา) ของกอลันดาร บาบา เอาลิยาอ์อยู่  ขณะนั้นเป็น เวลาบ่ายแก่ๆ มีแขกสองสามคนจากละฮอร์เดินทางมาถึง โดยที่หลังจากนั้นเพียง เล็กน้อยก็จะได้เวลาอาหารค่ำ ข้าพเจ้าคิดที่จะเลี้ยงอาหารเย็นต้อนรับแขกด้วยบาง สิ่งบางอย่าง ขณะนั้นเป็นช่วงเวลาที่ข้าพเจ้าอยู่ในสภาพที่ลำบากใจ และไม่เพียงแต่ไม่มีอาหารที่เตรียมเอาไว้เท่านั้น แต่ในกระเป๋าเสื้อของข้าพเจ้าก็ว่างเปล่าอีกด้วย ยังมีเรื่องอื่นๆ อีกด้วยว่า ข้าพเจ้าจะใช้ชีวิตผ่านฤดูหนาว ฤดูร้อนและฤดูฝนไปให้ได้อย่างไร เมื่อพระเจ้าทรงมอบพลังและความสามารถให้ บุคคลผู้หนึ่งก็สามารถใช้ ชีวิตผ่านทางความสมถะและความยากลำบากไปได้ อย่างง่ายดาย ประการแรก ข้าพเจ้ามีความคิดที่จะยืมเงินจากเพื่อนบ้าน แต่ความคิดที่ลำบากใจจากความเป็น ไปได้ที่เขาจะปฏิเสธ ได้หักห้ามข้าพเจ้าไม่ให้กระทำเช่นนั้น จากนั้นข้าพเจ้าจึงมี ความคิดที่จะใช้เครดิตกับโรงแรมที่อยู่ใกล้ๆ แต่ข้าพเจ้าก็ตัดสินใจไม่ทำตามความคิด นั้นเช่นกัน ข้าพเจ้าจึงได้แต่รอว่า ถ้าเป็นพระประสงค์ของพระเจ้า ก็จะมีบางสิ่ง บางอย่างมาใช้เตรียมอาหาร เมื่อข้าพเจ้าเดินออกจากห้อง เงิน 5 รูปีหล่นลงมา จากหลังคา เป็นเงินใหม่และข้าพเจ้าได้ยินเสียงร่วง ข้าพเจ้ามีความหวาดวิตก มี เสียงในจิตใจของข้าพเจ้าว่า มันมาจากพระเจ้า ข้าพเจ้าหยิบเงินขึ้นมา และอาหาร ที่เพียงพอก็ถูกจัดเตรียมอย่างสบาย